لامپ‌های هالوژن که بر اساس همان اصل لامپ‌های رشته‌ای معمولی است، اغلب با این هدف طراحی می‌شوند که بتوانند به عنوان منبع نور با شدت متغیر مورد استفاده قرار گیرند و بنابراین انتخاب طبیعی برای نقاط نوری هستند که توسط یک دیمر یا دیمر کنترل می‌شوند.

لامپ ال ای دی تیر برق طول عمر بالایی دارد و تا مدت ها نیاز به تعویض ندارد.

راندمان نوری یک لامپ هالوژن، به لطف نور سفیدتر در مقایسه با لامپ های رشته ای سنتی، 50 درصد بیشتر است در حالی که عمر مفید آن از 2000 تا 6000 ساعت متغیر است (در مقابل 1500 ساعت یک لامپ رشته ای سنتی).

محدودیت‌های این دستگاه‌ها را می‌توان به انتشار اشعه ماوراء بنفش که برای چشم انسان مضر است و می‌تواند باعث سرطان پوست و تغییر رنگ اجسام نورانی شود، جستجو کرد.

این پدیده تا حدی به دلیل استفاده از کوارتز به جای شیشه برای ساخت لامپ است.

محافظت از این تشعشعات با قرار دادن یک صفحه شیشه ای در جلوی لامپ صورت می گیرد که تنها 15 درصد عبور را کاهش می دهد و در صورت انفجار تصادفی لامپ نیز به عنوان محافظ عمل می کند.

محدودیت دیگر این فناوری صرفه جویی در مصرف انرژی در مقایسه با سایر فناوری های موجود (CFL و LED) است.

لامپ‌های فلورسنت فشرده CFL که به لامپ‌های «صرفه‌جویی در مصرف انرژی» یا «کم مصرف» نیز گفته می‌شود، چیزی بیش از تکامل و کوچک‌سازی لامپ‌های قدیمی و معروف به نام‌های «نئون» یا «لوله‌های نئون» نیستند.

فناوری یکسان است، یعنی فناوری که برای چندین دهه در سراسر جهان به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است.

آنها از یک لوله شیشه ای تشکیل شده اند که می تواند خطی، دایره ای یا به شکل های مختلف باشد، که ابتدا یک خلاء در داخل آن اعمال می شود، سپس یک گاز نجیب (آرگون، زنون، نئون یا کریپتون) با فشار کم و مقدار کمی مایع وارد می شود.

جیوه که تا حدی با مخلوط شدن با گاز نجیب تبخیر می شود.

سطح داخلی لوله با یک ماده فلورسنت پوشیده شده است که شبیه پودر سفید است.